ayun, napadaan lang ako sa net shop para mag down load na kung anu ano.. naisipan ko nmang i update tong blog ko.. di na kze ako nakakapag drama dito ng madalas eh..
eto, masakit na ang mata ko sa harap ng monitor.. gusto ko ng umuwi pra kumain at matulog ulit, kaso d pa tapos ung dinadownload ko..
ganito ang rest day.. kain - tulog - internet - kain -tulog ulit hanggang papasok na ulit ng trabaho.. nakakatamad na, nakakabagot.. di ko alam anung gusto kong gawin sa buhay ko.. nakaksawa na talaga ang ganito.. trabaho na lng ng trabaho.. sasahod ng tama lng, minsan kulang pa nga.. pag malaki nman sinahod saglit lng din.. nakakasawa na tlga.. di ko alam cno ba dapat sisihin ntin eh.. o kung meron ba.. siguro ung sarili ko dahil hinahayaan kong ganito lang ang buhay ko.. gumawa ng ko ng resume, pero di ko pa alam kung saan ako mag aapply.. bakit ganito, nakakaramda ako ng pag kasawa sa buhay ko pero di ko alam kung panu matatanggal etong pag kasawa na to.. haaaaayyy..
ay alam ko na.. namimiss ko lng sya.. sana kmakasama ko na xa.. mag iisang taon na rin kmeng hindi magkasama.. simula ng umalis xa, nag kaganito na ko.. wala ng ganang mabuhay... siguro nasanay ako talaga na mag kasama kme.. at hanggang nagyun di pa rin ako makapag move on.. di parin makarecover.. hanggang kelan ba kong ganito.. hayyyy.. di ko na alam kung saan patungo tong buhay ko.. wla akong inspirasyon pra maging masaya tong araw araw kong buhay.. sana umuwi na xa.. kaylangan ko sya..
baby jedidiah
No comments:
Post a Comment